महाशिवरात्र यात्रा

काही दिवस काही क्षण असे असतात कि असे वाटते कि आता डोळ्यासमोर आहेत . आज असे होण्याचे कारण महाशिवरात्र आमच्या गावाची यात्रा ........ मल्लिकार्जुनची यात्रा आजपासून सुरु होते पुढचे ५ दिवस कवठे महांकाळला ... लहान असताना या गोष्टीची खूप ओढ असते ना आजही आहे म्हणा . यात्रा म्हणून आमच्या शाळेला दोन दिवस सुट्टी त्याच्या आधी आमचे शाळेत प्लान्निंग कि नेहमीप्रमाणे आपण धनुच्या घराबाहेर भेटू तिथून पुढे यात्रा आणि आम्ही . महाशिवरात्रीदिवशी आम्ही अगदी ठरल्याप्रमाणे आई बाबा यांच्या सोबत जात असू . तिथे जाऊन देव दर्शन मग थोडे फिरणे काही घ्यायचे असेल तर ते आणि परत असे रुटीन .... महाशिवरात्री दिवशी मंदिरात एकदम शांत आणि गंभीर वाटे अगदी एक वेगळेच रूप त्या मंदिराचे बघायला मिळे. रात्री पासून अभिषेक सुरु असल्यामुळे ती पिंड इतकी तेजस्वी दिसत असे . बाहेर केलेला झगमगट आणि ती मोठ्या आवाजातील गाणी ..... दुसऱ्यादिवशी आमची सुरुवात संध्याकाळी ५ पासून सुरुवात आमच्या घरापासून कारण मीच सगळ्यात लांब राहत होते. मी गायत्रीच्या घरी तिथून ती आणि मी धनुच्या घरी आणि बाकीच्या मग स्वाती ,सायरा , लीना , मयुरी संज्ञा , दीपाली असे सगळे जमा झाले कि आमचा मोर्चा यात्रेकडे ... तिथून १० मिनिटा मध्ये आम्ही यात्रेतल्या गर्दीत मग एकमेकीचा हात धर किंवा प्रभातफेरी सारखे २-२ च्या जोड्या आमचा पहिला हल्ला असे तो तिथे लागलेल्या कानातले , गळ्यातले यांच्या स्टोलवर.. बापरे!! तिथे त्या लोकांना सारखे कमी कमी करा अहो नाहो ओ हे ना येते इतक्यात !!! असे अगदी ओरडून ओरडून सांगायचे ... नाहीतर आहेच पुढचा स्टोल असे करत खरेदी .... एक मात्र असे कि आम्ही सगळ्याजणी मिळून एकसारखे हातात बांधायचे धागे घेत असू आणि दुसऱ्या दिवशी शाळेत तो कोणत्याही परिस्थितीत बांधून यायचाच ... याला रूल किंवा आणि काही म्हणता येईल पण तो सगळ्यांच्या हातात बघून जाम भारी वाटायचे खरेदी झाले कि आम्हला बोलवू लागायचा तो उंच पाळणा .... काय मजा यायची त्यात ... कोलंबस , ब्रेकडान्स यात बसण्यासाठी गडबड यात भांडणेही त्या चालवणाऱ्या भैयासोबत इतकी व्ह्यायची आम्हाला एकत्र बसायचे असायचे आणि तो ऐकत नसे पण यात आम्ही कधीच compromise नाही केले जे असेल ते एकत्रच ... बंदुकीने फुगे फोडायचे , रिंग टाकणे ,,, आणि सगळ्यात मजेशीर म्हणजे हिरालाल आणि पन्नालाल गाढव ..........

इतके फिरून फिरून भूक लागली कि भेळ , दाबेली, पाणीपुरी अगदी ओरडून ओरडून आपल्याला या या म्हणत आहे असे वाटायचे !!! बर तरी घरच्यांनी सांगितलेले असते बाहेर काही खाऊ नका धूळ असते खूप ... पण आम्ही अगदी यात्रेत आपापल्या मित्र मैत्रिणीसोबत आलेल्या बहिण भावाची नजर चुकवत अग थोडे अग थोडे करत जोर धरणार ......... खासकरून यात्रेत मला फुगा घायायला खूप आवडायचे आजही आवडते म्हणा त्यात वाळू भारेलेली तो येणारा आवाज it sounds crazy हो ना !!!! रात्री ९ नंतर घरी जाण्यासाठीची गडबड एकेक करत चालू अग चल ना जाऊ उशीर होतोय चल चला करत हातात कुल्फी आणि वाजणारा फुगा घेत घरी ... जाता जाता उद्याचे पाल्न्निंग उद्या पण आज केले असेच ना ग ... बर येते म्हणत कल्टी .......

आज खरेच परत एकदा इतकीच लहान होऊन तिथे जावेसे वाटत आहे .... खूप आठवण येतीय तुमच्या सगळ्यांची आणि आपण केलेल्या मजा मस्तीची .....